Ik heb een fantastische meter. Zo fantastisch zelfs dat ik er vroeger vast van overtuigd was dat ik eigenlijk een dochter van haar was, en niet van mijn mama. Enfin, die tijd ligt achter mij, en ik ben er ondertussen al vrij zeker van dat dat niet zo is, maar de gelijkenissen die mij dat toen deden vermoeden zijn nog steeds aanwezig. Zo ben ik bijvoorbeeld minstens even goed als mijn metertje in disciplines als pannenkoekproppen, sporthaten en boekverdrinken (Om misverstanden te vermijden: hiermee bedoel ik het verdrinken in boeken, en niet het verdrinken van boeken). En naast al die niet-te-missen eigenschappen die wij delen is mijn metertje ook nog eens diegene die een hele boze, en misschien een beetje onredelijke tienjarige ik er meer dan eens van heeft proberen te overtuigen dat niet heel de wereld tegen mij was, maar ik wel tegen de hele wereld (ik was een raar kind).
Terecht dus, dat zij al 21 jaar lang de kroon van beste meter ter wereld draagt, maar helaas, het zal niet blijven duren, want de concurrentie komt eraan. In december zal er namelijk een petekind geboren worden dat nog schoner, nog liever, nog intelligenter en nog toffer is dan ik, en dan zal zijn/haar meter niet anders kunnen dan in de voetsporen van haar eigen meter treden en zelf de beste meter ter wereld worden, gewoon omdat dat kind niets minder verdient. That's right. Ik, koningin van de onzin, gevorderde spraakwaterval en bovenal overlopend vat vol liefde, word meter, en ik vind het superzalig, megaspannend en een keigrote eer. Voila. Voor al diegenen die dus een angstje hebben dat ik niet meer terugkeer uit Nicaragua (en dat zijn er blijkbaar wel wat, ik denk dat iedereen denkt dat ik stiekem gewoon ga om een vent te zoeken), daar is geen reden toe, want ik moet en ik zal terug zijn voor mijn eigenste petekind geboren wordt.
Voor alle volledigheid, en ook gewoon omdat het een grappige foto is krijgen jullie hier, in alle exclusiviteit, een duoportret van respectievelijk meter en moeder van het awesomeste kind-to be. Voila. Het lengteverschil is nog steeds ongeveer hetzelfde, trouwens.
Maar, liefste metertje van mij, geen nood, net als onze aftredende vorst zal ook jij als voormalig beste meter van de wereld niet vergeten worden en net als Filip aan Albert II, zal ik een zeer zeer zeer groot voorbeeld hebben aan jou.
Tot hier de meligheid,
L
Noot: Deze post is eigenlijk ook een beetje om bij mezelf te doen doordringen dat het echt echt echt waar is dat ik echt echt echt meter mag worden. Ik heb in mijn hoofd al honderd keer het bandje van gisteren teruggespoeld, om er zeker van te zijn dat ik mij niet vergist heb, maar ik heb me niet vergist. Ik ben blij. Heel blij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten