Sokkenstress

Is sokkenstress het fenomeen van stress bij sokken of is het de stress die bij mensen (bij mijn weten nog steeds de enige wezens die het zichzelf aandoen om stress te hebben) veroorzaakt wordt door sokken? Volgens mij, en ik ben daar eigenlijk vast van overtuigd bestaat het in beide richtingen, meer nog wordt stress bij sokken veroorzaakt door menselijke sokkenstress. Ik verklaar mezelf nader:

Mijn mama, bijvoorbeeld, is een schat van een vrouw, maar ze zit met een of andere blokkering in haar hersenen die compleet tegen 'enkele sokken' (als in 'sokken die hun vriendje kwijt zijn') is. Maar echt tégen. Sokken die op de een of de andere manier gescheiden zijn van hun vriendje, en dus niet tegelijk in de was terecht komen worden genadeloos afgezonderd en opgesloten tot hun vriendje terecht is. Mijn mama krijgt dus als het ware sokkenstress van enkele sokken, want ja, bij ons thuis zijn er veel enkele sokken en de schuif raakt vol. Ik geloof dat het er bij de laatste telling een vijftigtal waren. Maar beeld je eens in, je bent een onafscheidelijk paar met je vriendje, je doet je uiterste best om mensen hun voeten warm te houden, en dan plotsklaps, omdat je vriendje er geen zin meer in heeft, word JIJ gestraft met een eenzame, soms zelfs eeuwige opsluiting in de gevreesde sokkenschuif. Dat is toch harteloos! De sokken worden als het ware gestraft voor de daden van een andere sok die er toevallig hetzelfde uitziet. Geen wonder dat daar sokkenstress van komt!

Ik durf zelfs toe te geven dat ook ik soms wel verantwoordelijk ben voor het verdwijnen van sokken, en als ik het niet ben dan zal het mijn allesverslindende kamer wel zijn (dat is trouwens echt een pest), maar daar moeten mijn arme sokjes toch niet voor gestraft worden? Ik ben persoonlijk van mening dat enkele sokken een tweede kans moeten krijgen. Een kans om een nieuw leven als voetenwarmer op te bouwen met een andere enkele sok, die er dan misschien wel iets anders uitziet, maar hey, het is toch niet het uiterlijk dat telt?
Tegelijkertijd ijver ik dus ook voor de sociale aanvaarding van het dragen van twee verschillende sokken. Zie het niet als een modeblunder, maar als een redding voor eenzame sokken, die door andere mensen misschien wel voor eeuwig in een schuif gedumpt zouden worden.

Help de eenzamen, word een ware sokkenheld!

Werkende aan een betere wereld,
L.

Korte inleidende tekst

Een korte inleidende tekst. Want daar hebben mensen nood aan, een korte inleidende tekst zodat ze weten waar ze aan toe zijn. Wel, mensen die op zoek zijn naar een kritische blik op de actualiteit, moet ik alvast teleurstellen. Ik ben niet kritisch en nog minder op de hoogte van de actualiteit. Wat hier wel te vinden valt is hoogstwaarschijnlijk absurditeit. Ik noem het 'een manier om mijn, vaak idiote en meestal totaal overbodige, gedachtekronkels te ventileren zonder er iemand mee lastig te vallen. Want op het internet is iedereen vrij om te lezen wat ze willen en dus bijgevolg ook om niet te lezen wat ze niet willen.

Dit hele idee vloeit voort uit het feit dat ik graag praat, en dus ook soms dingen zeg die niet helemaal nuttig zijn (daar bestaat discussie over, want ik vind uiteraard zelf wel alles wat ik zeg van prioritair belang). Die dingen kunnen dus hier verschijnen zonder dat het thuisfront er echt last van heeft (ik heb trouwens op het moment niemand om tegen te praten, want iedereen slaapt of studeert, wat een heerlijke familie heb ik toch). Vandaar, mijn ventilatiekanaal. Vrij toegankelijk voor ieder die nood heeft aan hersenloze ontspanning, waarvan je achteraf zegt 'hé, wat hersenloos en tegelijk ontspannend was dit', en vrij verlaatbaar voor ieder die vindt dat alles wat gedaan en gezegd wordt in deze wereld inhoud moet hebben. Bij deze, LEVE DE INHOUDSLOZE ONZINVERKOPERS VAN DEZE WERELD!

Ik kan al niet wachten tot mijn brein besluit het volgende nutteloze betoog met de wereld te delen,

Inhoudsloze groeten,
L.