Holy Guacamole (heb ik hier vorige week gegeten, was superlekker)! Post ik gisteren nog dat ik op weekend ga, en dan ben ik nu al weer aanwezig op het wereldwijde web. Als ik jullie was, ik zou mij niet snappen. Geen paniek, ik ben hier net om het uit te leggen, want ik heb nu toch tijd over!
Maar eerst...Hoe het weekend tot hiertoe gelopen is. Vrijdagmiddag, meteen na school (heel slecht voor mijn concentratie trouwens, en die is op vrijdag altijd al niet bepaald denderend) zijn we (Poolse man, Duitser, Nederlands meisje en ik) op de bus gesprongen naar Rivas, alwaar onze wegen zouden scheiden. 't Is te zeggen, Poolse man is doorgereisd naar Ometepe, en wij drieën zijn op de bus naar San Juan del Sur gestapt. We hadden niet bepaald een plan, dus wanneer we daar aankwamen hebben we halsoverkop beslist naar welk strand we zouden gaan (Maderas), en hebben we de goedkoopste taxichauffeur uitgezocht die ons over een hels pad -lees: meer water dan weg- naar Playa Maderas zou brengen. Omdat we nog niet meteen een hostelplan hadden heeft meneer chauffeur ons bij een willekeurig hostel afgezet, Hostel 3 hermanos. Nu, dat ding lag midden op het strand, en zou ons 10 dollar kosten, wat niet heel veel is, dus we waren nogal snel verkocht. Mijn 2 compagnons surfen heel graag, dus zij meteen een plankje huren en het water in, maar ik besloot te wachten tot zaterdag voor mijn surfdebuut.
Terwijl ik op mijn handdoek wat lag te tannen begon mijn hoofd tussen alle andere paradijselijke omzwervingen door een klein rekensommetje te maken. 2 nachten hostel, plus een surfles (nee, ik durf niet zonder les, niet proberen om mij te overhalen), plus de huur van een surfplank, plus eten, zo veel budget had ik gewoon niet bij ten eerste, en ten tweede wilde ik zo veel ook niet uitgeven aan dit weekend. Dus had ik heel veel opties -gelukkig had ik ook veel strandtijd om ze allemaal te overdenken- waaruit diegene die ik nu heb gekozen (vrijdag- en zaterdagochtend genieten van het strand en een andere keer surfen) als winnaar geselecteerd werd. Omdat ik elders al goedkopere lessen had gezien, en omdat dit stukje zee eigenlijk vooral bevolkt werd door belachelijk goede surfers die -aan hun idioot blonde haren te zien- ook al te lang tussen hun golfjes hadden gezeten. Daar ga ik me dus mooi niet tussen belachelijk maken. Enfin, ik ben dus zaterdag al naar huis gedaan, maar ik heb wél genoten van dat kleine paradijsje, en de zon, en het strand, en het kampvuur, en het lekkere eten, en de smoothies,...
Gelukkig heb ik mij ook op de busrit terug nog best goed geamuseerd, zo op mijn eentje. Ik heb de zogenaamde busverkopers kunnen observeren, die zo lang de bus stilstaat onafgebroken passeren met frèèèèèscos, churriiiiitos, pasteles de piña de piña, en heelder maaltijden in plastieken zakjes. Verder heb ik maar één verkoper van mij af moeten slaan, omdat die net iets te opdringerig fruit aan mijn borsten wilde verkopen. Jammer dat die daar geen zin in hadden. Ik heb ook genoten van het afschudden van al die taxichauffeurs die mij in Rivas kwamen vertellen dat de bus pas over 2 uur kwam, en dat die er minstens 2 uur over zou doen tot in Granada, en dat ik dus beter voor een vriendenprijsje van 8 dollar een taxi zou nemen. Het voelt echt heel goed om dan een half uur daarna op de bus te stappen, om anderhalf uur dààrna thuis te zijn. Voor nog geen euro. IN YOUR FACE, leugenaartjes!
Om mijn dag dan nog eens helemaal compleet te maken ben ik op weg van de bus naar huis de geest van Aladdin tegengekomen. Ok, misschien niet de echte, want hij was niet blauw, maar zwart, en hij kwam niet uit Bagdad, maar uit Mexico. Maar hij deed me er toch écht aan denken. Ik stapte uit de bus, en het regende, dus ik was echt met crazy muizestapjes superlangzaam voort aan het schuifelen, kwestie van niet nog eens tegen de Nicaraguaanse korst te gaan, en opeens *POEF* loopt-ie naast mij en hoor ik 'You look tired, you need to smiiiile, it's only rain!' (met zo'n typische dikke-neger-stem, weet je wel), goed ja, dan moest ik wel lachen, en toen is hij gezellig nog een heel stuk met mij meegewandeld, én heeft-ie mijn Spaans nog getest. Fijn wandelingetje, fijne kerel, al ga ik José Limon toch maar niet toevoegen op facebook, zoals hij vroeg.
Nu heb ik nog een hele dag weekend over morgen, dus dan moet ik nog iets leuks verzinnen om te gaan doen. De artisanale markt in Masaya is alvast een optie, hangmatjes kijken for the win!
Tot over 5 weken alweer!
L
Geen opmerkingen:
Een reactie posten