Weet je wat ik zwaar kut vond? Dat ik na dit weekend terug naar Amsterdam moest. Weet je wat ik echt achterlijk vind? Dat ik het zwaar kut vond om terug naar Amsterdam te moeten. Want het was ten slotte mijn eigen idee om te verhuizen, en het is hier eigenlijk echt ook wel tof. Maar toch vond ik het zwaar kut dat ik terug moest, en dat na nog maar 2 weken in the big city. Maar soms kan dat hé, iets kut vinden zonder dat echt te begrijpen? Ik vind dat dat kan. Ook ik mag mezelf af en toe wat teleurstellen. Geen zorgen hoor, ik ben maar anderhalve dag slechtgezind geweest over dat hele gegeven. Een dag omdat ik terug was, en een halve dag omdat ik het kut vond om terug te zijn. En dan ben ik gestopt en nu ben ik weer goedgezind en volgens mij heb ik ook enkel mezelf anderhalve dag verveeld met mijn humeur, eigen schuld, dikke bult.
Weet je wie zijn schuld het was (ja ja, naast die van mezelf, maar een hand in eigen boezem betekent nog altijd dat ik een hand over heb om iets of iemand anders met de vinger te wijzen hé) dat ik niet terug wilde? Die van jullie, stomme Belgen, want jullie zijn echt leuk (en dus niet stom zoals ik een zin geleden nog schreef, inconsequenties alom in mijn hoofd), en zoals clichés altijd een kern van waarheid bevatten is het ook echt zo dat je dingen pas echt begint te appreciëren als je ze niet meer hebt. Ja, frietjes, mengelmoes van Vlaamse dialecten, Belgische beleefdheid en bier, ik heb het tegen jullie, niet dat ik jullie van tevoren niet apprecieerde, maar nu dus meer dan ooit, want nee, frieten (nee, gewoon nee), dialecten (alles is gewoon Nederlands, flauw hoor), beleefdheid (verwarren ze hier soms met eerlijkheid) en bier (pis) zijn niet hetzelfde in Nederland. En ja, vriendjes, familie, figuren, stiekem ook tegen jullie. Heel stiekem hé, ga maar gewoon door alsof ik dat niet gezegd heb, want dat hoort eigenlijk nog niet, na 2 weken. Wat een ongehoord mens ben ik toch. Misschien moeten jullie dit allemaal over een paar weken opnieuw lezen, als het wel mag. Hoewel...Wie bepaalt dat eigenlijk, of dat mag of niet? Ik toch eigenlijk hé? Lees het dan maar gewoon en voel je vereerd. Voel je vereerd en werk mee aan mijn strijdplan.
Want ik zou natuurlijk mezelf niet zijn als ik het probleem niet bij de horens van de koe zou vatten vooraleer het kalf verdronken is, dus heb ik een heus strijdplan opgesteld. En een strijdplan is niet indrukwekkend als het maar een persoon betreft, dus heb ik jullie er allemaal, ongevraagd natuurlijk, bij betrokken. Ik heb namelijk een weekendschema opgesteld. En met schema bedoel ik eigenlijk gewoon een lijstje van alle komende weekends tot augustus, waarop ingevuld moet raken wat ik die weekends ga doen. En omdat ik te lui en te arm ben om elk weekend naar België te komen, en ook omdat ik niet elke week anderhalve dag slechtgezind ga zijn, en omdat ik nog zou eindigen met een NS-nmbs-gerelateerde zenuwinzinking, moeten jullie allemaal gewoon maar naar hier komen. Met bier, frieten, beleefdheid en je eigen wondermooie dialect, als het effe kan. En met een paar leuke ideeën om te doen, zodat ik de stad ook weer wat beter leer kennen. In het kort: Jullie vullen je rugzakje met Vlaamse heerlijkheden en komen op citytrip naar Amsterdam, in ruil daarvoor bied ik jullie tijdens je verblijf hier aangenaam gezelschap, mijn eigenste Lierse beleefdheid en een knuffel. En als jullie heel tof zijn zelfs een glas wijn in de gezelligste kamer van heel Amsterdam. Je ziet, een win-winsituatie, waarom zijn jullie nog niet onderweg?
Tot snel!
L
Noot: Weekbezoekjes zijn ook mogelijk. We zijn flexibel, mijn strijdplan en ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten