Ge zit er op te wachten hé? Een verslag van mijn eerste werkdagen? Dat is dit niet. Ha! Wie dat wil horen moet mij maar bellen, skypen, sms'en, whatsappen,... Kies je kanaal, ik ben waarschijnlijk toch je bereikbaarste vriend die in het buitenland woont! Want je begrijpt toch ook wel dat iedereen hier kan meelezen, en nu ik een professioneel mens ben (tot op bepaalde -niet zo indrukwekkende- hoogte weliswaar) moet ik ergens een lijn trekken tussen werk en privé. Nu vooral eens kijken hoe breed die lijn wordt en hoe lang ze standhoudt, maar ik vind het alvast een zeer mooie intentie van mezelf, en dat is wat telt, want zoals jullie allen weten teer ik op zelfappreciatie (en appreciatie van andere mensen natuurlijk. Hint hint.)
Hoe gaat het voor de rest met mij? Ik zou hier nu een belachelijk zielig relaas kunnen afsteken over hoe ik tijdens nacht een alleen in een nieuwe kamer in een nieuw land geworsteld heb tegen koorts, hoe ik zakdoek na zakdoek vulde en lag te rillen van de kou in mijn eigen zweet, maar laat ons het plezant en kort houden: Mijn eerste nacht heb ik niet zo goed geslapen, ik was namelijk een beetje ziek, maar daarna ging het enkel maar beter (moeilijk is dat ook niet natuurlijk, heb dus ik weer eens mooi geregeld voor mezelf). Want op zondag, toen ik lekker zielig fruitsla naar binnen zat te werken op mijn zetel onder mijn fleecedekentje (want dat is wat zieke mensen doen, en op sommige momenten doe ik nog wel wat van mij verwacht wordt) ontdekte ik namelijk Netflix. En niet alleen Netflix zelf (onbeperkt films en series kijken, hallo!), maar ook de gratis proefmaand van Netflix (gratis onbeperkt films en series kijken, hallo hallo!), dus ben ik maar beter geworden toen. Hulde dus, aan de uitvinder van de gratis proefmaanden. Hulde, hulde, hulde.
Verder heb ik de Nederlandse versie van mijn Vlaamse eet-bestel-app gevonden en getest (en goedgekeurd), ben ik fan geworden van de pakjessoep van Albert Heijn, is bijna al mijn verjaardagssnoep op en vreet ik mij daartussen nog eens te pletter op mijn werk (dat laatste is echt wel gezond hoor!), dat alles omdat ik natuurlijk hier thuis de keuken niet te lang bezet wil houden. En omdat ik ook in Nederland tot het extreem luie mensenras behoor. En ook omdat werkende mensen altijd zo heel erg moe zijn als ze thuiskomen van hun werk (waar ik nog steeds niets over ga lossen, ga weg als je nog steeds daarvoor hier bent) dat ze toch niet meer willen koken. En aangezien ik geen liefhebbende man en/of kinderen heb die kunnen koken, enfin, aangezien ik überhaupt geen man of kinderen heb, eet ik uit pakjes of van appjes. En ik vind dat lekker en makkelijk, en tof.
Tot slot: Ik ben sinds 5 dagen dus ook een fietser in Amsterdam. Fietsers mogen in Amsterdam nog meer dan in Antwerpen. Ik dus ook. Fietsers rijden in Amsterdam ook altijd alsof het een heel erg belangrijke race is. Ik niet. Ik moet nu ook niet opeens altijd gaan doen wat er van me verwacht wordt hé zeg.
Groetjes uit het land van tulpen, klompen en coffeeshops (ik heb nog geen van de 3 uitgetest, by the way)!
L
Geen opmerkingen:
Een reactie posten