Ah, de jaarovergang! Traditiegetrouw het ideale moment voor terugblikken, voornemens en heel veel alcohol, drie dingen waar ik van hou, en drie dingen die ik dus ook niet aan mij laat voorbijgaan, of wat had je dan gedacht. Het laatste puntje spaar ik op tot woensdag, de rest, daar mogen jullie nu al van meegenieten, want gedeelde pret is dubbele pret en gedeelde smart is halve smart.
Ik zou jullie nu jaloers kunnen maken met wat ik allemaal gepresteerd heb in 2014, maar ik wil jullie niet ontmoedigen door al jullie voornemens voor het komende jaar nu al af te strepen, dus laat ik dat maar niet doen. Wel? Ok dan, omdat ik voel dat er aangedrongen wordt: Ik heb werk gevonden. Ik ben naar het buitenland verhuisd. Ik ben sportiever geworden. Ik ben veel kilo's kwijtgeraakt on the way. Ik ben best gelukkig. En daarmee heb ik 90% van de universele nieuwjaarsvoornemens ingelost en kan ik op zoek naar een origineler antwoord op de vraag "en, wat mag ik u wensen in 2015?".
Naast die ingrijpende levensveranderingen die zich eigenlijk gewoon aandienden en niet eens de hoogtepunten van mijn jaar zijn was 2014 nog zo veel meer. 2014 was emigreren. 2014 was een van mijn mooiste verjaardagsfeestjes. 2014 was dansen. 2014 was mijn eerste eigen kerstboom. 2014 was een echt werkmens worden. 2014 was heel vaak verdwalen in Amsterdam. 2014 was beste vrienden worden met Evy Gruyaert. 2014 was afscheid nemen van mijn vake. 2014 was troostende schouders en warme knuffels. 2014 was rondcruisen op Ibiza. 2014 was heel veel pendelen. 2014 was een occasionele kater, maar altijd de moeite waard. 2014 was tonnen familiegeluk. De eindafrekening? 2014 was overwegend positief met een paar onvermijdelijke dalen, maar laat ons daar vooral niet over zeuren.
En dat brengt me dan naadloos ('2014 was een jaar van briljante alinea-overgangen op mijn blog') bij de voornemens voor het nieuwe jaar: niet zeuren, want dat is eigenlijk niet nodig, zo veel mogelijk van de uitdagingen op mijn weg (en ernaast, als ze de moeite zijn) aangaan, iets subtieler worden in het uitlachen van mensen, vooral niet stoppen met het uitlachen van mensen (inclusief mezelf), mij niet laten verleiden tot het bloggen over zaken die er echt toe doen, want dat is saai en de allerbeste, liefste, leukste vriendin, dochter, zus, nicht, kleindochter, petekind, meter en collega proberen te zijn. Want na een succesjaar als 2014 mogen die voornemens wel wat veeleisender worden, me dunkt.
Voor jullie, die mensen die nog altijd de neiging hebben om op mijn blogberichten te klikken, wens ik diezelfde neiging, elke keer opnieuw, maar ook een jaar vol toevallige ontmoetingen, heerlijk geurende knuffels die net dat tikkeltje langer duren dan gewoonlijk, moeilijk ingepakte cadeaus, waardevolle gesprekken, dagen waarvan je nog weken nageniet, een slappe lach van tijd tot tijd en ten gepaste momente een gedeelde traan. Ik wens jullie prachtige dagen, en als de dagen van zichzelf niet zo mooi lijken toch de mogelijkheid om er zelf iets van te maken. Dat wens ik jullie. En mezelf ook, als ik dan toch bezig ben.
Drie nieuwjaarskussen en een glas cava,
L
Geen opmerkingen:
Een reactie posten