Vakantie staat sinds mensenheugenis gelijk aan uitstapjes, en vroeger was dat dan naar het zwembad of de Quick, en met het hele gezin, maar omdat ik de enige persoon in de wijde omtrek ben die vakantie heb, plan ik vandaag een uitstapje naar de bib, met enkel en alleen mezelf. Ik vind het alvast spannend. Maar aan zo'n uitstap gaat natuurlijk een degelijke voorbereiding vooraf, dat spreekt voor zich. Zo moet ik namelijk mijn bibliotheekkaart terugvinden. Zo eens om de drie maanden zie ik die eens ergens liggen en dan denk ik 'Och, ligt die hier? En ik ben die al twee jaar kwijt!' om ze dan te verleggen, zodat ik ze zeker niet meer zou kwijtraken, om er dan na een uur niet meer aan te denken en ze drie maanden later terug te vinden. Maar nu weet ik per toeval nog dat ik ze vorige week ergens in de buurt van mijn bureau ben tegengekomen, dus ze nu terugvinden moet lukken op een half uurtje, schat ik. Dus dat deel van de uitstap moet alvast goed komen.
Een volgend deel van de voorbereiding is vrij cruciaal om genante situaties te voorkomen. Checken hoe veel schuld ik nog open heb staan. De keren dat ik al aan de balie van de bib heb gestaan met een knalrode kop en een lege portefeuille na het horen van mijn schuld zijn niet te tellen, wat ook een van de redenen is voor het feit dat ik er niet vaak kom, in de bibliotheek. Want na een paar keer 'ik heb weer geen geld bij' bekeken ze mij (in mijn hoofd althans) al scheef voor ik een stap tussen de rekken had gezet. Nu is het volgens mijn online uitleengeschiedenis inmiddels 3 jaar geleden dat ik, door een combinatie van een verloren kaart en een licht gevoel van schaamte over een boete die al even lang open staat, met mijn eigen kaart nog iets uitleende, en het is tijd voor verandering!
Nu is er nog wel een extra struikelblok, de bib is anders. Anders dan toen mijn tienjarige zelf daar blindelings de weg vond, zowel in de jeugd- als de volwassenen-afdeling. Want ja, de bibliotheek was mijn tweede thuis, want dat is én dichtbij, én gratis, én daar zag de mama geen graten in (ja mama, elke keer dat ik zei dat ik naar de bib ging, ging ik daar ook écht naartoe). Maar dus, nu is de bibliotheek veranderd, zowel de indeling als het systeem, dus ga ik eruit zien als een verdwaalde toerist, en dat in de bibliotheek waar ik toch al 341 boeken heb geleend.
Dat alles maakt dat een bezoekje aan de bib er dus een wordt met een hele, hele, hele hoge drempel, maar ik trek mij op aan het fameuze bibgevoel dat ik de afgelopen drie jaar gemist heb. Zonder openstaande boetes alle rekken afgaan, om dan uiteindelijk toch boeken mee te nemen die ik al eens gelezen heb, want zo ben ik dan wel. Of misschien doe ik vandaag wel eens helemaal zot, en neem ik nieuwe boeken mee, als ik dan toch grenzen aan het verleggen ben! Tips zijn altijd welkom!
Volledig klaar voor de herverkenning,
L
Geen opmerkingen:
Een reactie posten