Normaal, wanneer ik wel al in bed lig, maar nog niet wil slapen (en dat gebeurt ongehoord vaak, badass als ik ben), en er is geen boek in de buurt, schrijf ik hier iets, blijf ik twitter vernieuwen tot er ergens een link gepost wordt waarop ik kan klikken, of zoek ik naar nieuwe verhalen op facebook terwijl ik in gedachten elke post veroordeel, en waarbij als mijn hoofd mijn gedachten zou indexeren 'nobody cares' in de top 10 van meest gedachte uitdrukkingen zou komen te staan. Dat geldt trouwens niet in het minst voor mijn eigen facebookposts, die meestal ook in avondlijke 'ik-verveel-mij-en-er-zijn-te-weinig-nieuwe-posts-om-mijn-newsfeed-constant-aan-te-vullen'-momenten gecreëerd worden.
Maar dus nu, in plaats van dat soort onzinnige dingen te doen heb ik een goede daad gedaan. U kent waarschijnlijk allemaal programma's als 'Extreme makeover', of nog beter, 'Extreme makeover: home edition', met die ongelooflijk sympathieke gastheer Ty, die zich voordoet als een maatschappelijke held die mensen een waardig thuis bezorgt, maar in werkelijkheid gewoon zijn werklui en een hoopje buurtbewoners en familieleden een heel programma lang lastigvalt terwijl zij die waardige thuis bouwen, door in een megafoon keihard te roepen (iemand moet die man echt heel snel vertellen dat een megafoon dient om te versterken, dus dat roepen in zo'n ding absoluut onnodig én hoogst onaangenaam is) dat ze nog maar een uurtje tijd hebben om het huis van hun oh zo fantastische vriend/buur/ouder om te toveren tot een paradijs waarin op elk bed 7000 kussens liggen en geen enkele muur kleurloos blijft.
Bon, ik heb dus besloten om mezelf te verrassen met een 'Extreme makeover - blog edition'. Zonder megafoons, zonder een bus die de grote makeover moet verstoppen tot de presentator het wel welletjes vindt, en ook zonder bereidwillige buurtbewoners. Maar de makeover is gebeurd, en ik ben er gelukkig mee, en uiteindelijk is dat toch wat telt. Ik heb mezelf dan ook beloond met heel veel 'Oh my Gooooood's en 'I can't believe it's, want zo moet dat dan. En ik heb weer een goede daad gedaan, zij het dan voor mezelf. Maar niemand heeft ooit gezegd dat goede daden verrichten enkel voor anderen mag, dus ik voel dat mijn pad richting hemel meer en meer vorm begint aan te nemen.
Bij deze weet u dus waarom deze pagina er zo anders uitziet. Complimentjes zijn welkom, een blogwarming is niet echt gebruikelijk dus dat doe ik ook niet, en negatieve commentaar mag komen maar zal vakkundig genegeerd worden door ondergetekende, want ik zweef toch lekker verder op mijn wolk van positiviteit.
Ik dank mezelf voor deze vernieuwing,
L
Hij is mooi ^^
BeantwoordenVerwijderen