Met deze post zou ik graag een hart onder de riem steken van alle imperfecte mensen alhier. Nu geloof ik persoonlijk niet dat er perfecte mensen bestaan, en als ze al zouden bestaan zouden ze zich niet met mij bezighouden, dus eigenlijk steek ik een hart onder de riem van iedereen. Of onder de bretellen, want ik discrimineer niet. Ik ben trouwens meer fan van bretellen dan van riemen, just sayin'.
Uit de alinea hierboven volgt dat ik ook mezelf niet perfect vind, enfin, dat ik zelf ook niet perfect ben. Verre van, kan ik wel stellen, gelukkig maar, want perfecte mensen zijn per definitie saai. En omdat ik graag lijstjes maak, som ik voor u graag enkele van mijn imperfecties op. In de hoop dat mensen zich erin herkennen (indien niet ga ik mezelf heel uniek vinden. En misschien een beetje raar.), maar vooral zodat ik mensen te slim af kan zijn. Want wie dit gelezen heeft, heeft al weet van mijn imperfecties, en hoeft die dan niet nog later te ontdekken, om dan gechoqueerd te zijn. Ik zeg trouwens niet dat ik al mijn imperfecties ga opsommen, daar is het internet namelijk te klein voor, maar een kleine bloemlezing, om het zo te zeggen. Zo laat ik bijvoorbeeld dingen die iedereen al weet, bijvoorbeeld dat ik te veel praat en bijgevolg oninteressant kan zijn, of dat ik er niet uitzie als een Victoria's Secret model, achterwege. Klaar? Let's go!
- Ik slaap met een knuffel. That's right, 21, en ik slaap met een klein hondje, ooit wit met 4 poten en 2 normale ogen, nu grijzig met 3 poten, een lelijk litteken en een pupil te weinig. Die poot is overigens achtergebleven op een of ander circuskamp, tussen het stapelbed en de muur. Dat was ook helemaal mijn schuld, maar hij heeft het me vergeven. Bon, die hond heeft geen naam, of toch geen die al 21 jaar gebruikt wordt, ik heb ook geen idee vanwaar hij komt, maar de kans is groot dat als je mij ooit slapend zal zien dattie opgefrommeld in mijn hand zit. Ik kan zonder, natuurlijk, want ik ben een groot meisje, en ook te vergeetachtig om 'm elke week van kot naar huis en omgekeerd mee te nemen, maar verwacht niet dat ik 'm ooit weggooi. Z'n 4 broertjes ook niet trouwens.
- Ik loop af en toe over straat met een vettige dot, een joggingbroek en een te grote kaptrui. Kijk, ik heb veel, lang, en dik haar, ik ga geen uur besteden aan het wassen van die massa (5 minuten wassen, 10 minuten uitspoelen, 20 minuten ontwarren en 25 minuten drogen, ja ik heb het nageteld) om gewoon even naar de winkel te gaan en verder niet meer buiten te komen. En als ik iets doe doe ik het goed: vettig haar wordt nu eenmaal eerder gelinkt aan een slonsoutfit. Dat mensen dan denken dat ik tienermoeder van 3 ben die met de vader van haar volgende kind samenwoont in een krotappartementje in de krochten van Antwerpen, is echt het minste van mijn zorgen.Vind ik zelfs een tikkeltje grappig en maak ik dan ook graag af met kauwgom en bijhorende bellen.
-Ik ben heel slecht in films kijken. Edit: Ik ben heel slecht in films kijken met andere mensen. Ik geef namelijk iets te graag commentaar, op alles en iedereen. Doorlopend. Als ik de personages niet waarschuw voor een foute man of naderend onheil geef ik wel commentaar op kledij of een plot die mij niet zint (en tegenwoordig zint geen enkele romantische plot me, donderdagfilms kijken met mij in de buurt is dus ook echt een heel slecht idee, ik waarschuw maar).
Zo. Ik denk dat ik hier de bloemlezing al maar stopzet, voor het averechts begint te werken en mensen zelfs mijn fijnere kantjes niet meer willen leren kennen.
Weer een stukje reputatie naar de vaantjes,
L
Geen opmerkingen:
Een reactie posten