Ze worden zo snel groot meneer!

Dat de tijd nogal snel gaat. Zo dacht ik vanmorgen, toen ik angstaanjagend routineus en met mijn ogen nog halfdicht mijn koffie maakte. Gewoon omdat ik mij nog heel levendig kan herinneren dat ik een drietal jaren geleden nog beweerde dat ik nooit ofte nimmer koffie zou drinken. Want koffie was vies, en bovenal, koffie was voor volwassenen. Enkele maanden en een chronisch slaaptekort later ben ik duidelijk van gedacht veranderd, en nu stel ik vast dat koffie een routine is geworden. En dat was vandaag naast een letterlijke ook een figuurlijke eye-opener.

Nu zou ik een melodramatische monoloog kunnen afsteken over hoe ik voor de drempel van het echte leven sta, waarna ik mijn vleugels zal uitslaan richting het echte leven, met het echte werken en het echte alleenwonen, maar dat zal ik jullie besparen, temeer omdat ik mijn vleugels nog minstens een jaar rustig gesloten hou, ik heb nog jaren voor mij waarin ik moet vliegen, en anders worden mijn vleugels waarschijnlijk al moe van de talrijke tempo- en koersveranderingen. Maar ik studeer af én ik drink koffie, dus hoor ik wel bij de grote mensen.

Ik had het wel kunnen weten, dat ik ooit wel eens echt groot zou worden. Zo woont er bij ons om te hoek bijvoorbeeld een mevrouw, en altijd als de zon schijnt en de temperatuur klimt boven de 12 graden zit zij buiten op een bankje, te zitten. Daardoor kent ze natuurlijk heel de buurt, en elke keer als ik daar voorbij kom ziet zij het als haar taak om even aan heel Lier te laten weten dat ik toch zo groot ben geworden. Dat is goed voor een keer, maar als je daar elke week wel een paar keer passeert kan ik je verzekeren dat je het uiteindelijk niet meer hoort, en gewoon standaard glimlacht. Of een omweg maakt, als je geen zin hebt in glimlachen. Bij deze, mevrouwtje, wil ik dus graag laten weten dat mijn koffiemoment vanmorgen me het licht heeft doen zien, en dat je me dus niet meer moet vertellen dat ik groot geworden ben, want dat weet ik. Zeg dan liever dat ik er goed uitzie. Of intelligent. Of dat ik het zonnetje van de buurt ben. Dat hoor ik graag.

Groter dan ooit,
L


Noot aan de kleine broer: Bij jou geldt dat niet, dat van dat groot zijn als je koffie drinkt. Sterker nog, jij wordt nooit groot, want jij bent mijn kleine broer, gewoon, daarom.